Mów do mnie jeszcze …

Dziewiąta edycja powiatowego konkursu poezji miłosnej „Mów do mnie jeszcze” poświęcona była twórczości Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Burzliwą, albo innymi słowy ekspresyjną przeszłość poety, przybliżyła zgromadzonym w Centrum Historyczno-Edukacyjnym we Frący pani Marzena Ołowska – prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Osób Niepełnosprawnych i Potrzebujących Wsparcia w Lalkowych. Uczestnicy konkursu zaprezentowali jeden spośród dwudziestu sześciu wybranych przez organizatora utworów. Wszystkie prezentacje wniosły w dzień 16 maja wiele emocji. Każdy recytator na swój własny, magiczny sposób interpretował twórczość poety, co w szczególności wysoko oceniało jury pań w składzie: Alina Gnish, Marzena Ołowska, Regina Kotłowska i Marta Bronk – Szambowska.
Najbardziej przekonujący w zobrazowaniu miłości z poezji Gałczyńskiego według jury, okazał się pan Andrzej Knop z ŚDS Lalkowy. Utworem na miarę zwycięstwa było „Serce przebite strzałą”.

Frag. „(…) znam tam mały hotelik, cały w dzikim winie,
zowie się "Pod Aniołem", jest schludny, niedrogi,
nocą przez okna widać gwiazdy i obłoki,
a właściciel przepięknie gra na okarynie.”

Na zakończenie jeszcze kilka słów o wyjątkowej scenerii, wśród której wystąpiło czternaścioro uczestników. Elementy wystroju stworzyły klimat atelier artysty, malarza, który w skupieniu tworzył portret dwójki zakochanych. Za aranżację i poczęstunek dla gości odpowiadały terapeutki z Warsztatów Terapii Zajęciowej w Lalkowach, natomiast o muzyczną stronę wydarzenia zatroszczyła się Kamila Góra. Konkurs poprowadziła kierownik placówki, pani Jolanta Dembek, a wśród gości znaleźli się: Anita Galant- wójt Gminy Smętowo Gr., Bartosz Szadokierski – PCPR w Starogardzie Gdańskim, Ewa Sala – Starostwo Powiatowe w Starogardzie Gdańskim, Beata Piontek – przewodnicząca Rady Gminy Smętowo Graniczne, Mariola Wolnik – kierownik GOPS w Smętowie Granicznym oraz Bartłomiej Kozłowski – GOKSiR w Smętowie Granicznym.

„Mów do mnie jeszcze” to nie tylko konkurs, rywalizacja na interpretację, nagrody. „Mów do mnie jeszcze” to kawałek historii, emocje i prawdziwa sztuka, którą osoby niepełnosprawne dzielą się z nami, a nam pozostaje z nich skorzystać. Polecam.

(Prawa autorskie zastrzeżone)